‘چهره ای دیگر’ شامل مجسمه هایی است که بر اساس ابزار آلات جنگ ساخت ایران در حدود قرن هجدهم ساخته شده اند.

با نگاهی تاریخی به صنعت ساخت سلاح در ایران می توان دریافت که تزیینات، بخشی جدا نشدنی از این صنعت بوده که به طور یک سنت در طی قرون، تکامل یافته است.

نمونه های اعلای این صنعت را می توان در دوره صفویه یافت که بر روی سنت ساخت این جنگ افزار ها در دوره های بعد هم تاثیر گذاشته است.

همچنین می توان شباهت هایی بین سنت ساخت این اشیاء و تزیینات بکار رفته در آن ها در ایران با سرزمین های اطراف آن از جمله هند مشاهده نمود.

ولی جدای بررسی تاریخی این اشیاء، چیزی که توجه ما را بیش از هر چیز به آن ها جلب کرد جنبه های تزیینی و زیبایی شناختی به کار رفته در این جنگ افزارهاست.

درست است که میزان تزیینات به کار رفته و اشیاء گرانبهای استفاده شده به مقام و منزلت صاحبان این جنگ افزار ها نیز اشاره داشته است، ولی گویی سازندگان این اشیاء زیبا سعی داشته اند که با استفاده از هنر خود، خشونت که طبیعت جدایی ناپذیر این اشیاء می باشد را تلطیف کرده و از آن بکاهند. گویی هنر و فرهنگ خود را حتی بر خشونت جنگ چیره می کنند. این ویژگی در تاریخ و فرهنگ ما همواره قابل مشاهده بوده است.

در این مجموعه سعی کرده ایم با تمرکز بر قسمت های تزیینی این ابزار آلات، خشونت آن ها را حذف کرده و از دل این جنگ افزار ها، که وسایلی برای ایجاد جدایی و نفرت و خرابی  بوده اند، اشیایی را بیرون بکشیم که قدرتشان را از فرهنگ و هنر میگیرند.